Pierwsza i druga część trzeciego tomu cyklu powieści historycznych o Bolesławie Chrobrym

Wraz ze śmiercią Ottona III rozpada się koncepcja chrześcijańskiego cesarstwa, które miało połączyć Germanię, Galię, Italię i Sclavinię. Nie zważając na rozlewający się po Europie ferment, Chrobry wytrwale dąży do zjednoczenia Słowian pod swoimi rządami, układa się z europejskimi władcami i zawiera przymierze z zasiadającym na Hradczanach Bolkiem Rudym, który okazuje się okrutnikiem i wiarołomcą. Z każdego zakątka piastowskiego księstwa słychać coraz głośniejszy dźwięk wojennych trąb, drogi tętnią rycerstwem, a w ludziach rośnie niepokój. Przewidujący i doświadczony już w rządzeniu władca, szkoli swoje drużyny i gromadzi wojenne zapasy. Bolesław jest w głębokiej rozterce, musi podejmować trudne decyzje brzemienne w skutkach dla wszystkich poddanych. Waha się. Czy wybierze pokój? Czy uzna, że to już ten moment, aby odkryć karty i ruszyć wraz ze swoimi zastępami na Pragę?

Antoni Gołubiew mistrzowsko połączył historyczne fakty, wartką akcję oraz psychologiczne portrety licznych bohaterów ze wszystkich części cyklu.

Atutem powieści jest stylizowany język oddający klimat odległych średniowiecznych czasów. Pojął, że nie człowiek jest wielki, jeno sprawy są wielkie, a człowiek jest wobec nich jak mech przed dębem. Że jedno mu tylko pozostaje: przejrzeć wielkość rzeczy i wielkość władania. Że on, ksiądz, wojewoda, władyka, tyle jeno wie, ile zdoła wypatrzyć w tym, co przed nim stoi, co go czeka, co żąda od niego, by podołał zadaniu.